ರಂಗದಿಂದೊಷ್ಟು ದೂರ
ಸರಿದರೆ
ನಟ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ಮಾಸ್ತರೆಲ್ಲ
ಮೆಲ್ಲ ಮರೆಯಾಗಿ
ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು
ಮೈ ಮುರಿದು ಆಕಳಿಸಿ
ಏಳುತ್ತೇನೆ
ಆದರೂ…
ಕ್ಷೀಣ ದನಿಯ ಹಾರ್ಮೊನಿಯಮ್ಮು
ಕೇಳು ಕೇಳೆನುವ ಆತ್ಮಗೀತೆ
ಬರೆಯದ ರಂಗೋಲಿ
ಒಣ ಹವೆ ಧೂಳು
ಬಿಡುಗಡೆಯಿರದ ಪಾತ್ರ
ಗಳ ಇಲ್ಲೆ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟು
ದಾಟಿ
ಹೊರಡಬೇಕಿದೆ
ಕಣಿವೆ ದಾಟದಿದ್ದೀತೆ ರಂಗಗೀತೆ?
ಎದೆ ಮೇಲೆ
ಕನಸಿಂದ ಹನಿದ
ಒದ್ದೆ ನೋವು
ಬೆಂಬಿಡದ ನೆರಳು.
ನಮ್ಮಾತ್ಮವನೆ ಮೀರುವುದುಂಟೆ ನಾವು?
ಬರೆದಿಟ್ಟ ಕವಿತೆ ಹಠಾತ್
ಮಾಯವಾದರೆ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟ ಮೋಢ
ಮಳೆ ಸುರಿಸಿದಂತೆ
ರಸ್ತೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೆನ್ನೆ ಗುಳಿಯ
ಹಾಗೆ ಗುಂಡಿಗಳು
ಬಿಡುಗಡೆಯ ಬೇಡಿ
ಇಂತಹ ಸಂಜೆಗಳಲ್ಲಿ
ಸಂದಿಗ್ಧ ಮುಗಿಲು
ಪಾಪಿ ಲೋಕದ ಕಪ್ಪು
ರಸ್ತೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸುರಿವುದೇನನ್ನು
ಯಾಕಾಗಿ?
ಅಶಾಂತ ಟ್ರಾಫಿಕ್ಕಿನಡಿ ಸಿಲುಕಿದ
ಬಿಳಿ ಕಾರುಗಳೆಡೆ ತಪ್ತ
ಆತ್ಮಗಳು ಕಡಿಮೆ ದರದ ತರಕಾರಿಗಳ
ಹುಡುಕುವಾಗ
ಗಾಜಿನ ಪರದೆಯ ಹಿಂದೊಂದು
ಸಿಗರೇಟಿನಾತ್ಮವ ಸುಡುತ್ತೇನೆ
ಸುಳ್ಳು ತತ್ವಗಳು ಹುಟ್ಟಿ
ಮಾತನಾಡುತ್ತವೆ ಸುಳ್ಳು ಸಮಾಧಾನಗಳ
ಎಲ್ಲಿ ಹೋದೆ ಬೆಕ್ಕೆ?
ಒಣ ಹವೆ ಧೂಳು ಹೊಗೆಗಳ
ನಡುವೆ ಹಿಡಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಲೆಕ್ಕ ಹಿಡಿವಾಗ
ಕಣ್ಣು ಕಟ್ಟಿಟ್ಟು ಯಾಕೆ ಹೋದೆ ಬಿಟ್ಟು?
ನನ್ನ ಮೇಜಿನ ಮೇಲೊಂದು
ವಾರಸುದಾರರಿರದ ಡಬ್ಬಿ
ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೆ ಹಕ್ಕಿ?
ಏಳು ಸಮುದ್ರಗಳ ಉಪ್ಪುಪ್ಪು ನೀರ
ದಾಟುವ ಚಟವಾದರೂ ಯಾಕೋ?
ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ
ಗೋವೆಯ ಕಡಲ ತಡಿಯ ಮೇಲೆ
ದಟ್ಟ ಬೇಸಿಗೆಯ ನಡುವೆ
ಕವಿದ ಕಪ್ಪು ಮುಗಿಲು
“ಮಳೆಯಾದೀತು ಕೂಸೆ” ಅಂದಿತು ಕಡಲು
ಕಿತ್ತಲೆ ಸಂಜೆಗಳಲ್ಲಿ
ಕಡಲಿಗೆ ಹರಟೆಯ ಹುಕ್ಕಿ
ಯುಗದ ಮರಳ ಮೇಲೆ ಅನಂತ ರಂಗೋಲಿ
ಕಪ್ಪು ಟೋಪಿ ಗನ್ನಿನ ಪತ್ತೆದಾರರು
ಕತೆಗಳೆಲ್ಲಾ ಸುಳ್ಳೇ ಸುಳ್ಳು
ಕೆನೆವ ಕಡಲು ಚಿಕ್ಕಿಗಳ ಆಯುತ್ತಿದೆ
ಹೇಳಬೇಕಾದ್ದೇನಿಲ್ಲ
ಮೇಲೆ ತಿಳಿ ಮುಗಿಲು
ಜೇಬಲ್ಲಿ ಎರಡು ಕಪ್ಪೆಚಿಪ್ಪು
ಕದ್ದು ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ
ಕೊಡವುತ್ತಾ ಹಿಮ್ಮಡಿಯ ಮರಳು
ಆಕಾಶವಾಣಿ ಭದ್ರಾವತಿಯ ತುಂಬ
ಪುಟಾಣಿ ಮನುಶ್ಯರು
ವಾರ್ತೆಗಳ ಓದಿ ಗುಡುಗು ಸಹಿತದ
ಸಾಧಾರಣ ಜೋರು ಮಳೆಗಳ
ಸುರಿಸಿ ನೆನೆದು
ಸ್ಕೂಲು ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ
ಕುಂಟಾಪಿಲ್ಲೆಯಾಡುತ್ತಿದ್ದರು
ಮೈದಾನದ ಮೆದುನೆಲದ ಮೇಲೆ
ಮಳೆಗಾಲದ ಮಾಮೂಲು ಮಳೆ
ತನ್ನಿಂತಾನೆ ಹುಟ್ಟಿಬಿಡುವ
ಕವಿತೆ ಸಾಲ ಹಾಗೆ ಹಸಿರು ಪಾಚಿ
ನಡೆದ ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಪಡೆವ
ಕಾವ್ಯಾನುಭೂತಿ
ಫಿಲಿಪ್ಸಿನ ಕರಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ಕುಗಳ
ಒಡೆದು
ಬಂದಾರೆಂದು ಕಾದೆ ಒಂದಿಶ್ಟು ವರ್ಷ
ನೀಲಿ ವ್ಯಾನಿಂದಿಳಿದು
ಎದೆ ತುಂಬ ಕಾಗುಣಿತ
ಗೀಚಿದವಳು
ದೀರ್ಘ ಕೊಂಬುಗಳ ಎಸೆದು
ನಕ್ಕು ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನವೇರಿ
ಹೊರಟುಬಿಟ್ಟಳು
ರೇಡಿಯೋ ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ
ನಿತ್ರಾಣ ಮಲಗಿದೆ
ಕವಿತೆ ಮಾತ್ರ ಕಾಯುತ್ತಿದೆ
ಎಲ್ಲಾ ಅಂದುಕೊಂಡಂತೆಯೇ…
ಡಿಸೆಂಬರಿನಲ್ಲಿ ಅದೇ ಚಳಿ
ನಿನಗೆಂದು ಬರೆದ ಕವಿತೆಗಳಿಗೆ
ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ
ಜಾರಿ ಬರುವ
ನೆನಪುಗಳ ನೆನೆಯದಿರೋ ಯತ್ನ
ಜಾರಿಯಲ್ಲಿದೆ ಅಷ್ಟೆ
ರಸ್ತೆ ಬದಿ ಮರಗಳ ಸಾಲು
ಹಳದಿ ಎಲೆ ಹಾಸಿಗೆ
ಮಬ್ಬು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ
ಸುಳಿವ ಹಳೆಯದೊಂದು ಬಿಂಬ
ಜುಮುರು ಮಳೆಗೆ
ಸುರಿವ ಕಾರಣಗಳೇ ಇರದಾಗ
ಬದುಕಿಬಿಡಲು ಇರಲಿ
ಹಾದಿಯುದ್ದ
ನೆವಗಳ ಕಾರ್ತಿಕ ದೀಪ
ಕಾಗದದ ದೋಣಿ
ಕರಗುವರೆಗಷ್ಟೇ ಪಯಣ
ಸದ್ದಿರದೆ ಮುತ್ತಿಕ್ಕುವ ಗಾಳಿ
ನೀರಲೊಂದು ತಣ್ಣನೆ ಪುಳಕ
ಅಲೆಗಳೆಡೆ ಮೆಲ್ಲುತ್ತಾ
ಪಾನ್ ಫ್ಲೇವರಿನ ಚಾಕಲೇಟು
ಮೆಲ್ಲ ತೇಲಿಬಿಡುವ
ಯಾತರ ಅವಸರ?
ತಲುಪಲು ಗುರಿಯಿರದಾಗ
ಯಾವುದಾದರೇನು ದಡ?
ಬಿಡಿಸಿದಂತೆಲ್ಲಾ ಬಣ್ಣ
ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳೋ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ
ಗಿರಾಕಿ ಹುಡುಕೋದಾದ್ರೂ ಹೇಗೆ?
ಗಾಂಧಿ ಜಯಂತಿಯ ದಿನ
ದೂರದ ಕಾವೇರಿ ನಮ್ಮನೆ
ನಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ಹರಿವ ಬಗೆಗೆ
ಎರಡು ಕ್ಷಣ ಅಚ್ಚರಿಪಟ್ಟೆ
ಶ್ರೀನಗರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಒಮ್ಮೆ
ಕಿವಿಗೆ ಹಳೇ ರೇಡಿಯೋ ಹಚ್ಚಿ
ಯವ್ವನಕ್ಕೆ ಲಿಂಕು ಸಿಕ್ಕಂತೆ
ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಅಗಾಧ ಗದ್ದಲದ ನಡುವೆ
ತನ್ಮಯನಾದ ಮುದುಕ
ಸುಕ್ಕು ರೆಪ್ಪೆಯ ಕೆಳಗೆ ಕಪ್ಪು ಚುಕ್ಕಿಗಳು
ನೀಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು
ಹಸುರಾಗುವ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ
ಹಳದಿ ಮೋಡಗಳಿಂದ ಬಣ್ಣರಹಿತ ಮಳೆ
ಮತ್ತೀಗ ಹಠಾತ್ ಗೊಲಿಬಾರಿನಂತೆ
ಚದುರಿ ಬಿಡೋ ಮಂದಿ ಮತ್ತು ಮೋಡಗಳು
ಕಟ್ಟಿಗೆ ಒಲೆ ಪಕ್ಕ ಹಳೆ ಚಾದರ
ರಸ್ತೆ ಬದಿ ಆರಾಮ ನಿದ್ದೆ
ಕನೆಕ್ಟ್ ಆಗದ ಇಂಟರ್ನೆಟ್ಟು
ಮೈ ನಡುಗಿಸೋ ಏಸಿ
ನಿದ್ರೆ ಸುಳಿಯದ ವೇಳೆ
ಹುಡುಕುವ ಅಂದರೆ
ಕಳೆದದ್ದೇನು ಅಂತಲೇ ಗೊಂದಲ
ಓಡುತ್ತೇನೆ
ಹಸಿರು ವನ ಹಳದಿ ಅಬ್ಬಲಿಗೆ
ಹೂಗಳ ನಡುವೆ
ಸುರಿದ ಪ್ರೀತಿ ಇಬ್ಬನಿ ಹನಿಗಳ ಗಲ್ಲ
ಸವರುತ್ತಾ
ತಣ್ಣನೆಯ ಅಚ್ಚರಿಯಂತಾ
ಪ್ರಪಾತದಂಚು…
ಗಕ್ಕನೆ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಾ
ಬೀಳುವಾಗ
ಜೇಬಿಂದ ಜಾರುವ ಕವಿಸಮಯಗಳು
ಸಾವಿಗಂಜಿ ನಡುಗಿ
ಒದೆದೆಬ್ಬಿಸಿದಂತಾ ಎಚ್ಚರ
ಉದಾಸಿನ ತಿರುಗುವ ಫ್ಯಾನಿಗೆ
ಸೊಳ್ಳೆಗಳು ಹೆದರುವುದಿಲ್ಲ
ಕತ್ತಲು ತೊಳೆದಿಟ್ಟ ಖಾಲಿ ಆಕಾಶ
ಬೆದರಿ ಬೆವೆತ ಕಪ್ಪು ಬಿಳಿ ಮೋಡಗಳು
ಅರ್ಧರಾತ್ರಿಯ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ
ಖಾಲಿಪೀಲಿ ಡಾಂಬರು ರಸ್ತೆ
ನಡುವಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕರಗಿ ಕಾಣೆಯಾಗಬೇಕು
ತುಂಬಿಕೊಂಡ ನಿರ್ವಾತವನ್ನು
ಖಾಲಿದೋಸೆಗಳಿಗೆ ಹಂಚಿಬಿಡಬೇಕು
ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ
ಮೋಡಗಳನ್ನುಹಡಗುಗಳನ್ನು
ಮತ್ತು
ಅರ್ಧರಾತ್ರಿಯ ಕನಸುಗಳನ್ನು
ಮೇ ಮಳೆ
ಮಿಂದ ಇಳೆ
ತೊಳೆದು ಕೊಳೆ
ಅಂತ ಪ್ರಾಸಬದ್ದ ಬರೆದು
ಕುಳಿತೆ
ಆಯಾಸ ಒಂದಿಷ್ಟು ತಲೆನೋವು
ಈ ಮಳೆಯದೊಂದು ನಿಲ್ಲದ
ಗೋಳು
ಹೀಗೆಲ್ಲ ಅರ್ಥಹೀನ ಸುರಿವಾಗ
ಫುಟ್ಪಾತ್ ಚಾಕಲೇಟು ಕವರು
ಹಳೆ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಪೇಪರುಗಳ
ಜೊತೆ ತೊಳೆದು ಬರುವ
ನೆರಳುಗಳು
ಹನಿಗಳ ಅಬ್ಬರಕ್ಕೆ
ಹೈ ಫೈ ಗಾಜು ಮಬ್ಬಾಗುತ್ತದೆ
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಪುರಾತನವಾಗುವ
ನಾನು ಗಾಜಿನಾಚೆ
ಚಲಿಸುವ ಬಿಂಬಗಳ ದಿಟ್ಟಿಸುತ್ತೇನೆ
ಸಂಜೆಮಳೆಯ ಈ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ
ಕೇಶರಾಶಿಯ ವಿಹ್ವಲತೆಗೆ
ಪಡುವಣದ ಗಾಳಿಯೇ ಕಾರಣವಿರಬೇಕು
ನಾಲ್ಕು ದಿಕ್ಕಲ್ಲೂ
ದಿಕ್ಕಾಪಾಲು ಹನಿಗಳು
ಭಾಷ್ಪೀಕರಣದ ಕತೆ ಹೇಳಿದ ಟೀಚರಾದರೂ ಎಲ್ಲಿ?
ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ನೆಂದ
ಗುಲ್ಮೊಹರುಗಳ ಸಾಲು
ದಿಗಂತದಲ್ಲಿ
ಮಿಂಚಿನ ಕೋಲು
ಮೋಡದ ಮೇಲೆಲ್ಲೋ
ನೀನೇ ಚಲಿಸಿ ಒಮ್ಮೆ ನಕ್ಕು…
ಬೆಳೆದು ನಿಂತ ಅಂತರಕ್ಕೆ ನಿಟ್ಟುಸಿರು
ಊರ ತುಂಬ ಕವಿತೆಯೆಂಬ ಮಳೆ ಕೊಯಿಲು
ಸಂಜೆ ತಣ್ಣನೆ ಗಾಳಿಯೆಡೆ
ಸುಮ್ಮನೆ ನಡೆವಾಗಲೂ
ಕೈ ಚಾಚಿ
ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಹಿಡಿವ ನಕ್ಷತ್ರ
ನಕ್ಷತ್ರಗಳ್ಯಾಕೇ ನಿನಗೆ?
ಚಳಿಗಾಲದ ಕೊನೆಯ ಸಂಜೆ
ಬೆಪ್ಪು ಮುಗಿಲ
ಹಿಂದೊಂದು
ತವಕಿತ ಮಿಂಚು ಮಳೆ
ಇನ್ನೇನು ನಿನ್ನ ರೆಪ್ಪೆಗಳ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಸಾಕು
ಸುರಿದುಬಿಡಲು
ನಾ ಕರಗಿಬಿಡಲು
ಕಾಫಿ ಹೂಗಳ ಘಮಕ್ಕೆ
ತುಸು ನೆಂದ ಬೆಳದಿಂಗಳು
ಬೆರೆಸಿ
ತಲೆ ಒರೆಸಿ ತಂದು
ಮುಡಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟರೆ
ನಿನ್ನ ಕಂಗಳ ಮುದ್ದಿಗೆ
ಒಂದಿಷ್ಟು ಅಸೂಯೆ
ಜಾಸ್ತಿ ನೆನೆಯಬೇಡವೆ ಹುಡುಗಿ
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಹಾಗೇ
ಮಾಗಿಯ
ಕೊರೆವ ಚಳಿ ಮಳೆ
ತಿಳಿಯಲೇ ಬೇಡ
ಪೆಂಡ್ಯುಲಂ ನದಿಯ ಅಲೆ
ನಿಜಾ ಹೇಳಲೇ?
ಈಗೀಗ ಚಳಿ ಯಾಕೋ ಹಿಡಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ
ಬೆಳಗಾದರೆ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಕವಿತೆಗಳ ಸಾಲು
ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ
ಈ ಕವಿತೆಗಳ ಹಂಗು ಬೇಡವೇ ಬೇಡ
ಸೀತಾ ನದಿಯಲ್ಲಿ ಪುಟಾಣಿ ಅಲೆಗಳ ಕಣ್ಣಾ ಮುಚ್ಚಾಲೆ
ಸೇತುವೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಂತರೆ ಎಲ್ಲವೂ ಸುಂದರ ಸರಳ
ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?
ಕೊನೆ ಗುಕ್ಕು ಚಹಾ ಮುಗಿವಷ್ಟರಲ್ಲಿ
ಹನಿ ಹನಿ ಇಬ್ಬನಿ; ನಿಶ್ಯಕ್ತ ಕಾಲುಗಳ ಅಸಹಕಾರ;
ಹೋಗುವುದಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಗೆ? ಹೋಗಬೇಕಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಗೆ?
